Weer naar het noorden: van Udaipur naar Devi Garh

Udaipur heeft de naam de meest romantische stad te zijn van Rajasthan. Op het eerste gezicht zagen we niet zo veel verschillen toen we daar dinsdagavond jl aankwamen, maar vanaf het water -Udaipur ligt aan een meer- is dat een stuk duidelijker.

Op woensdag hebben we een vrij eenvoudig programma: tot 14u15 niksen en dan opgehaald worden voor de boottocht met high tea. De twee jongste dames hadden hun zinnen gezet op een ochtendje wat baantjes trekken in het zwembad van het mooie Trident hotel (gebouwd als kasteel uit 1.001 nacht). Het miezerde, maar nat is nat. Dus Pranoti en Suze sprongen in het water en de langslopende Indiërs (toch >90% van de mede-clientèle) keken hun ogen uit: rare Hollanders…

Om 14u15 stonden we klaar, verwachtingsvol voor een prachtige boottocht en smaakvolle high tea. Alle vier de dames hadden zich voor de gelegenheid opgedoft in hun nieuwe Indiase kledij. Helaas werden beiden een teleurstelling. De ‘boot’ bleek een bootje, net genoeg voor ons vijven waarbij vergeleken de Efteling-boten zeewaardige jachten zijn. In 30 minuten jakkerde de op de achterdek sturende zeeman over het meer. Bij het uitstappen hadden we alle zinnen gezet op een mooie high tea, want het zou in een paleis zijn… De locatie bleek een terras en we werden op plastic stoeltjes aan dito plastic tafel gezet. De helft keek uit op het meer, de andere helft op het er achter gelegen snackbarloket. We hebben onmiddellijk gezegd dat dit geen goede plek was en men ging spoorslag binnen op zoek naar een alternatief. De banquetzaal werd opengedaan en we zaten even later in een op zich chique zaal, maar met hetzelfde eten en sfeerloze ambiance. Het eten was vooral gefrituurd, inclusief visvingers en friet. Wel met thee, dat dan weer wel…

Een beetje teleurgesteld gingen we naar het hotel terug. Inmiddels hadden we met de lokale reisagent afgesproken, door het onstabiele weer, niet de fietstocht te doen de ochtend erna. Een alternatief had hij niet, dus we verzonnen zelf iets, in samenspraak met de receptie van het hotel. We aten die avond laat wat, want de magen hadden nog wel wat nodig… Gelukkig kan je in het Trident goed eten.
De andere ochtend hebben we uitgecheckt en zijn we gestart bij een Indiase versie van een kabelbaan. Die ging in vier minuten de berg op naar zowel mooi uitzicht als… een tempeltje (we lijden inmiddels aan tempeloverschottitus). Daarna gaan we via het centrum van Udaipur naar een shopping mall en hebben we met name een aantal Levi’s items op de kop getikt. Het is dan nog een half uur rijden en dan zijn we in de volgende bestemming voor twee nachten: Devi Garh. Dit in 2000 tot hotel omgebouwde oude fort en is vooral bekend van het huwelijk van Elizabeth Hurley, een bekende Engelse actrice. Maar voordat we er zijn, vergapen we ons aan het nieuwe landschap. Het is groen glooiend en doet denken aan Zuid-Oost Azië en Indonesië, incluis apen.

Aangekomen in Devi Garh komen we in een prachtig heritage hotel, met heel veel trappen buiten. Alles is op een ander niveau. Maar we zitten relaxt op onze kamers (voor het eerst niet naast elkaar maar op ca 30m van elkaar). Om 20u gaan we heerlijk eten in een mooi restaurant dat over de wijde omgeving uitkijkt.

De volgende ochtend gaan we vroeg op. We starten met een heerlijk ontbijt (stack of pancakes voor Suze en Vera, een Indiaas ontbijt voor Pranoti), met heel veel vers fruit op tafel, van ananas tot papaja. Erna bezoeken we -hoe kan het ook anders- twee tempels. De eerste is van begin 10e eeuw en zoals vaker is er heel veel aandacht aan de details en uitgehouwen figuren. Deze blijkt, echter, een jonkie vergeleken met de 250 jaar oudere tempel, dat eigenlijk een verzameling is van 107 kleine tempels die allemaal een ander deel van het Hindu geloof representeren. Zo weten we nu alles over Vishnu, Brahma en Shiva, tezamen verschillende verschijningsvormen van het hoogste wezen binnen het Hindoeïsme. Vishnu is in 10 vormen ooit gereïncarneerd, waarbij Krishna en Buddha de bekendste zijn (complex geloofje, zijn onze westerse religies maar eenvoudige parabels bij vergeleken). Dan heb je ook 107 tempels nodig… In de grootste, centrale tempel is een dienst aan de gang en weer horen we de gezongen mantra’s begeleid met trommel en soort middeleeuwse mini-piano. Dat blijft prachtig.

De middag is tijd voor ontspanning, zwemmen, bubbelbad, lezen en bloggen. Verwachtingsvol naar weer een heerlijk diner met uitzicht! Morgen hebben we onze langste verplaatsing: 377km naar Jaipur, de hoofdstad van Rajasthan. Dat wordt een relaxte roadtrip!